حاجی فیروزی چنین نه از ره آیین است
تاریخ انتشار: ۲۸ اسفند ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۷۳۰۸۲۵۵
نوروز و تحویل سال نو آیینی دیرینه و کهن در تاریخ ایران باستان است که مردمان در واپسین روزهای اسفند، خود را مهیای استقبال از آن می کردند و نویددهندگانی آمدن آن را نوید می دادند.
روزهایی که تقویم و روز شماری وجود نداشت که ساعت و ثانیه آمدن بهار از قبل در آن نوشته شده باشد و گروهی بر اساس ماموریت نانوشته ای، با دیدن جوانه گیاهی، درختی یا شاخه ای، در کوی و برزن، بر تبل و دهل می نواختند و شاعرانه آمدن بهار را نوید می دادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این پیام آوران نوروز، دو شخصیت به نام های عمو نوروز و حاجی فیروز بودند که شخصیت آنان را می‌توان برآیند یک اندیشه یا تخیل جمعی دانست که در مسیر تاریخی خود از سرزمینی به سرزمین دیگر کوچ کرده و روایتی مختلف ولی با هسته‌ای یکسان، پدیدآورده اند.
چهره ای که این روزها با تغییر بافت و سبک زندگی همراه شده و فشار اقتصادی و کسب درآمد مسیر جدیدی پیش روی این پیام آوران نوروز گذاشته است تا آن جا که با دیدنشان، شیشه خودروها بالا می رود و نگاهی متکدی گرایانه به آنان می شود.
تغییر چهره ای که پژوهشگر آیین های ایرانی، عامل به وجود آمدن آن را بحران های اقتصادی دانست که باعث شد کمک های از روی نشاط و خودخواسته مردمان به حاجی فیروزها، رنگ تکدی گری بگیرد.
هوشنگ جاوید در گفت و گو با خبرنگار حوزه زنان و خانواده ایرنا درباره تاریخچه چگونگی پیام آوری نوروز در برهه ها و خطه های مختلف توضیح داد: در گذشته دور که میزان سواد عمومی جامعه پایین بود، براساس قاعده و روش احترام به کسانی که سواد داشتند، تاریخ و تقویم برای جامعه مشخص می شد.
وی ادامه داد: این ها پیش از اسلام خانواده دبیران بودند که بعد از اسلام به دو شکل رشد کردند، نخست جامعه ای که به سمت مکاتب درسی رفتند و دیگرانی که سواد اندکی داشتند اما در کل به واسطه این افراد تقویم شناخته می شد و برای یادآوری این تقویم به مردم، یک عده افراد کار خبررسانی را در شکل های مختلف در نمادهای سور و سوگ یعنی چه جشن ها و چه عزاها به مردم ابلاغ می کردند.
این پژوهشگر آیین های ایرانی با اشاره به این که این افراد غالبا شاگردان مکتب خانه ای بودند که به توصیه استاد خود، شروع ماه رمضان یا نوروز و سایر آیین ها را نوید می دادند، خاطرنشان کرد: این اعلام تقویمی در مورد نوروز بعد از اسلام به دلیل این که جامعه ما مبتنی بر کشاورزی و شبانی بود حکایت دیگری پیدا کرد. بدین گونه که وقتی شبان ها، در برخی نقاط ایران مانند کوه های خراسان و مناطق کویری یا در فارس که بهار زودتر می آمد، گله ها را به چرا می بردند، این گل ها را جمع می کردند و در آیین گل گردانی که از دل جامعه کهن ایرانی بیرون آمده تقویم شناسی می کردند؛ در واقع به سواد فرد کاری نداشتند و در آمدن گل به منزله آمدن مدن بهار بهار بود.
وی ادامه داد: در جاهای دیگر ایران هم وقتی مژده بخش ها به عنوان نوروز خوان با عناوینی همچون عمو نوروز و حاجی فیروز می آمدند می خواستند بهار و سال نو را نوید دهند و به دلیل مژده بخشی، مزد این عمل آنان را مردم از همت عالی خود می پرداختند یعنی یا پول یا جنس می دادند.
جاوید درباره نحوه این پرداخت مردمی هم توضیح داد: این مژده دهندگان، با کیسه ای برگردن آویخته می آمدند و مردم کمک های خود را داخل کیسه نمی ریختند و دادن کمک به دست این حاجی فیروزها توهین محسوب می شد.
جاوید با تاکید بر این که حاجی فیروزها محصول یک بخش از جامعه بودند و فراگیر همه شهرها نبودند، یادآور شد: در دوره پهلوی اول، بر روی حاجی فیروزها مانور و تبلیغ بسیار شد زیرا می خواستند سطح ملی متناسب جدید ایجاد کنند که چندان موفق عمل نکردند.
وی با بیان این که هزاران تعبیر بر حاجی فیروزها نوشته شده که مشخص نیست کدام اصل و سندیت دارد و کدام جعلی است، تصریح کرد: نکته مهم این که این ها می آمدند مردم را شاد کنند و حرف دل مردم را به طنز می زدند و مردم هم با پرداخت آنان را شاد می کردند. یک وقت هایی هم مانند امسال با سختی شروع و در حال خاتمه یافتن است متن شعرها را مطابق سلیقه مردم بیان می کردند.
این پژوهشگر آیین های ایرانی با ابراز تاسف از این که بدعت چنین تولیداتی اکنون وجود ندارد، متذکر شد: امروزه به سبب دگرگونی های تاریخی و اقتصادی، بسیاری محتاج نان شب هستند که همین امر شکل حاجی فیروز را هم تغییر داده و نوید دهندگان نوروز بیشتر از خانواده های کولی و سرگردان هستند که محتاج نان شب از هر فرصتی برای کسب درآمد استفاده می کنند.
جاوید با ابراز امیدواری از تغییر وضعیت اقتصادی که باعث تغییر فرهنگ و آیین ایرانی هم می شود، خاطرنشان کرد: این افراد درست است که تلاش می کنند مردم را با ساز و دهل و آواز نوروزی شاد کنند اما در واقع غم و تمنای نان است که آنان را به چهارراه ها جهت تکدی گری کشانده است و دست کمک به سوی هر عبورکننده ای دراز می کنند وگرنه در گذشته هیچ حاجی فیروزی دستش را جلوی مردم دراز نمی کرد و مردم داوطلبانه کمک می کردند.
وی ضمن گلایه از اهمال نگاه شهرداری ها به ایجاد فضایی با نشاط و مختص معرفی آیین های نوروزی تاکید کرد: شهرداران باید نسبت به این قضیه برنامه ریزی کنند و مامور شادی راه بیاندازند.
گزارش از: فاطمه دهقان نیری
منبع: ایرنا
کلیدواژه: حاجی فیروزها آیین ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۰۸۲۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رونق تولید با مالیات بر سوداگری
به گزارش خبرنگار مهر ۱۱ سال مالیات بر سوداگری یا همان مالیات بر عایدی سرمایه قبلی، در مجلس معطل ماند و بالاخره اردیبهشت امسال مجلس ایرادات شورای نگهبان را اصلاح کرد و برای تأیید نهایی به شورای نگهبان فرستاد. این طرح شامل خودرو، ملک، ارز و طلا می‌شود و هرکس بیش از نیاز مصرفی و کمتر از دو سال این موارد را خرید و فروش کند، مشمول این طرح خواهد بود.
پس از حواشی و سوالات بسیاری که در سطح جامعه درباره این طرح ایجاد شد؛ برنامه پایش ۱۱ اردیبهشت، میزبان مصطفی طاهری عضو کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی بود تا به سوالات و شبهات مردم درباره مالیات بر سوداگری پاسخ دهد.
مالیات از تورم یا مالیات از دلالی؟
یکی از سوالات مهم جامعه درباره این طرح این است که آیا دولت می‌خواهد از تورم هم مالیات بگیرد؟
مصطفی طاهری در ابتدای برنامه از فلسفه مالیات بر سوداگری گفت. بسیاری از مردم گله دارند که چرا کارمند یا کسبه که به صورت شفاف کار می‌کنند، مالیات‌شان را باید پرداخت کنند اما آن‌هایی که دلالی می‌کنند و چندین برابر ما درآمد دارند، مالیاتی پرداخت نمی‌کنند. برای حل این مشکل در تمام دنیا از عایدی سرمایه مالیات می‌گیرند و این طرح مالیات بر سوداگری هم برای جلوگیری از دلالی، سوداگری و تجمع سرمایه در بخش‌های غیر مولد است.
طاهری مثال زد: اگر خانواده‌ای ۵ فرزند بالای ۱۸ سال هم داشته باشد و ۵ خودرو برای خودشان بعلاوه دو خودرو برای سرپرست خانواده بخرند و قبل از دو سال نفروشند، مالیاتی از آن‌ها دریافت نمی‌شوند.
البته این مالیات در مورد طلا و ارز متفاوت است و سقف زمانی برای خرید و فروشش وجود ندارد. نماینده مجلس دراین‌باره گفت: «در مورد طلا و ارز اگر شفاف هرچقدر طلا بخرید و شفاف فروخته شود، هیچ مالیات بر عایدی دریافت نمی‌شود. در مورد طلا و ارز این مالیات مشمول کسانی می‌شود که شفاف نیستند و با حجم تراکنش‌هایی مواجه می‌شویم که انگار کارش طلافروشی است ولی خودش را به عنوان طلا فروش معرفی نکرده است؛ اینجا از او مالیات اخذ خواهد شد.»
آیا این قانون جلوی سوداگری را خواهد گرفت؟
معافیت‌های مالیات بر سوداگری شامل مواردی مانند ملک ارثی، ملک یا خودرو مازاد برای سرپرست خانوار، تعویض ملک مسکونی کمتر از یکسال، املاک وقفی و هدیه، املاک و زمین خارج از شهر است.
در ادامه برنامه مجری برنامه از شبهاتی که منتقدان به این طرح وارد می‌کنند و باز گذاشتن سر معافیت‌ها و امکان فرار سوداگران از این نوع مالیات‌ها پرسید و مصطفی طاهری در پاسخ گفت: «من این نقد را قبول دارم اما مالیات بر سرمایه سال‌هاست در دست تصویب است. اگر می‌خواستیم حداکثری همه چیز را در این طرح در نظر بگیریم به همین حداقلی هم نمی‌رسیدیم زیرا فشار سنگینی بر جامعه و مجلس وجود داشت. اشکالی ندارد اگر این قانون تصویب شود و در طول اجرا کارآمدی خودش را نشان دهد و اگر کم اثر بود در جلوگیری از سوداگری می‌توان اصلاحش کرد.»
رئیس مجلس چند روز پیش اعلام کرد که این قانون شامل یک درصد جامعه می‌شود. عضو کمیسیون صنایع مجلس نیز در تأیید آن گفت: «آمار قطعی نیست و در خودرو و طلا و مسکن هرکدام متفاوت است اما به طور کلی شامل درصد کمی از جامعه می‌شود. از طرفی در جایی که دلالی و پول زیاد است، به اسم مردم فشار می‌آورند. در حالی که این عین عدالت است و خواسته خود مردم است.»
کد خبر 6097029
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟